سازمانها در حال وارد شدن به اقتصاد مبتنی بر دانش هستند، اقتصادی که در آن دانش و داراییهای نامشهود به عنوان مهمترین مزیت رقابتی سازمانها شناخته شده است. یکی از اجزای دارایی نامشهود سرمایه فکری میباشد که تاثیر مهمیبر عملکرد و پیاده سازی راهبردی سازمان دارد از این رو شناسایی، اندازهگیری و مدیریت سرمایه فکری دارای اهمیت خاصی است و منجر به مشاهده ارزش واقعی سازمانها میشود. برای سنجش سرمایه فکری طبقهبندیهای مختلفی ارائه شده است که یکی از این طبقهبندیها توسط پالیک به نام (ارزش افزوده سرمایه فکری) مطرح شده که از سه جزء کارایی سرمایه انسانی، کارایی سرمایه ساختاری و کارایی سرمایه بکار رفته تشکیل شده است. هدف تحقیق، بررسی رابطه سرمایه فکری با بازده دارییها طی سالهای 1383 تا 1392 بود. برای آزمون فرضیهها از دادههای صورتهای مالی حسابرسی شده شرکتهای تولیدی واجد شرایط در نرمافزار رهآوردنوین استفاد شد. برای آزمون فرضیهها از صفحه گسترده اکسل و نرمافزار SPSS، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج آزمون فرضیههای تحقیق، نشان داد از اجزای ارزش افزوده سرمایه فکری، کارایی سرمایه انسانی، کارایی سرمایه بکار رفته با بازده داریی شرکتها ارتباط معنیدار و مثبت دارد. و کارایی سرمایه ساختاری رابطه معناداری با بازده دارایی ندارد.