تحقیق حاضر به بررسی رابطه‌ی بین کیفیت حسابرسی و هزینه‌ی بدهی 91 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1383 تا 1389می‌پردازد. در این پژوهش برای تعیین میزان کیفیت حسابرسی از سه شاخص اندازه‌ی مؤسسه‌ی حسابرسی، تخصص حسابرس در صنعت و تداوم همکاری مؤسسه‌ی حسابرسی با صاحبکار استفاده شده و تأثیر هر یک از این سه شاخص بر هزینه‌ی بدهی شرکت‌ها آزمون شده است. همچنین به مقایسه هزینه‌ی بدهی شرکت‌هایی پرداخته شد که دارای گزارش حسابرسی مقبول با شرکت‌هایی که دارای گزارش حسابرسی مشروط هستند. نتیجه ی تحقیق نشان داد که تداوم همکاری مؤسسه‌ی حسابرسی با صاحبکار تأثیری در کاهش هزینه‌ی بدهی شرکت‌ها ندارد. اما بزرگ بودن مؤسسه‌ی حسابرسی و تخصص گرایی حسابرسان باعث کاهش هزینه‌ی بدهی شرکت‌ها می‌شود، همچنین هزینه‌ی بدهی شرکت‌ها دارای گزارش حسابرسی مقبول، کمتر از شرکت‌هایی است که گزارش حسابرسی مشروط دارند.
