این تحقیق در صدد مدل بندی پیش بینی ورشکستگی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش تحلیل تشخیصی چندگانه است. مدل پیشنهادی این تحقیق توانست 86 درصد شرکت های نمونهُ آموزشی و 90 درصد شرکت های نمونه آزمایشی را یک سال پی از ورشکستگی به درستی در گروه های ورشکسته و غیرورشکسته طبقه بندی کند. دقت مدل در تشخیص شرکت های ورشکسته در نمونهُ آموزشی و آزمایشی به ترتیب 90 درصد و 100 درصد است. بر اساس یافته های تحقیق، شرکت هایی که سودآوری کمتری دارند و قسمت عمده ای از ذارایی های آنها از طریق بدهی تاُمین مالی شده است، بیش از سایر شرکت ها در معرض خطر ورشکستگی قرار دارند. همچنین، اندازه شرکت و نقدینگی از جمله عواملی هستند که با وقوع ورشکستگی رابطه معکوس دارند. برای کاهش خطر ورشکستگی، شرکت ها باید از استراتژی های محافظه کارانه تری که منجر به کاهش بدهی ها و اهرم مالی می شود استفاده کرده، نسبت به کاهش هزینه ها، کنترل بیشتری اعمال کنند.
