ایفای مسؤولیت پاسخگویی درباره مصرف و بهکارگیری منابع عمومی از طریق گزارشگری مالی یکی از وظایف مهم شهرداریهاست. حسابرسی نیز زمینه لازم را برای ارزیابی مسؤولیت پاسخگویی فراهم می‌کند. مثلث حسابرسی شامل کمیته حسابرسی، حسابرس داخلی و حسابرس مستقل، از سازوکارهای ضروری ارزیابی مسؤولیت پاسخگویی و حاکمیت سازمانی به شمار می‌آید. واحد حسابرسی داخلی که برای بررسی کارایی و اثربخشی عملیات شهرداری استقرار مییابد، به نوبه خود باید کارا و اثربخش عمل کند و به همین دلیل ارزیابی عملکرد این واحدها نیز ضروری است.
برخی شهرداری‌های کشور،در سالهای اخیر واحد حسابرسی داخلی ایجاد کردهاند اما عملکرد آنها تا کنون مورد بررسی قرار نگرفته است. در این پژوهش، عملکرد واحدهای حسابرسی داخلی شهرداری‌های کلان شهرهای ایران بر مبنای استانداردهای بینالمللی حسابرسی داخلی مصوب انجمن حسابرسان داخلی ایالات متحده، ارزیابی شده است. برای این منظور، اطلاعات لازم از طریق مصاحبه با مدیران و معاونان واحدهای حسابرسی داخلی، سرپرستان گروه و حسابرسان ارشد واحدهای حسابرسی داخلی شهرداری‌های کلان‌شهرها جمع‌آوری شد.
نتایج پژوهش نشان داد که واحدهای حسابرسی داخلی مورد مطالعه بر حسابرسی سنتی مالی و عمدتاً حسابرسی رعایت تاکید دارند و تا کنون حسابرسی عملیاتی در دستور کار نبوده است. این در حالی است که منابع مالی واحدهای حسابرسی داخلی محدود بوده، بیشتر واحدهای حسابرسی داخلی به دلیل فقدان استقلال کافی از اثربخشی درخور ملاحظهای برخوردار نیستند. هیچ یک از واحدهای حسابرسی داخلی از استانداردهای حسابرسی داخلی خاصی استفاده نمیکنند و عملیات حسابرسی آنها در چارچوب ممیزی اسناد و مدارک حسابداری صورت میگیرد.یافتههای پژوهش بیانگر این واقعیت است که عملکرد واحدهای حسابرسی داخلی بیشترین مطابقت را با استاندارد اجرای عملیات حسابرسی و کمترین مطابقت را با استاندارد ماهیت رسیدگی داشته که در مجموع میزان مطابقت عملکرد واحدهای حسابرسی داخلی با استانداردهای بینالمللی، کافی و رضایت‌بخش نیست.
Babajani J, Khonaka A. Assessing the Compliance of Municipalitie's Internal Auditing Unit Performance with International Standards of Internal Auditing. 3 2012; 2 (1) :55-88 URL: http://mta.raja.ac.ir/article-1-61-fa.html
باباجانی جعفر، خنکا عبدالخالق. ارزیابی مطابقت عملکرد واحد حسابرسی داخلی شهرداری‌ها با استانداردهای بین المللی حسابرسی داخلی. 1. 1391; 2 (1) :55-88
